A good start is essential for a nice trip
Door: Roos Steenbruggen
Blijf op de hoogte en volg Roos
09 Februari 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
‘’Ik kan niet meer, ik kan niet meer, ik kan niet meer!!!!! Ik moet NU de uitdaging aangaan. Ik ben er klaar voor!’’ is wat ik vorige week dacht. Maar nu het NU is, oftewel maandag, de dag van de internship emigratie ben ik misschien wat voorzichter in mijn uitsprekende manouvratie van de week ervoor. Londen hè, de stad die bekend staat om de zakelijkheid, de fantastische uitstraling en de tradities. En ik, Roos Steenbruggen, heb gewoon de mogelijkheid om dié stad de komende 5 maanden voor mijn stage te gaan ontdekken! Whaaaaaaaah, steiging van het energiepeil!!!
Na 1,5 jaar studie aan de super leuke opleiding Fasttrack Hospitality Manager ben ik er dus klaar voor: aan het werk, uit de boeken, op kamers gaan en het studentenleven ervaren! Goed, laten we het fulltime werken eeeeeven niet onderschatten. Daar ga ik me uiteraard ook compleet in de waarste betekenis van het woord op focussen. Maar oke, daar hoef ik de komende week nog even niet aan te denken want we gaan Londen ontdekken whoeeehh, kom maar op! Ik sta in de startblokken!
Het is maandag 3 februari,14:59 uur op de minuut en we passeren Clapham South, een wijk in het zuiden van Londen. Als we de Honeybrook road op komen rijden, zitten de typisch Engelse huizen me al aan te staren. Jeetje, alleen de indruk nu al is onbeschrijfelijk. Daar zijn we dan… in het land van de Britten!
Bij aankomst kwam onze huisbaas voor de komende maanden ons al tegemoet lopen en daar begon ons avontuur dan echt. Hij liet ons de kamer zien die met een mega wauw gehalte begon… we hebben een diamanten deurknop!!!!!! Echt tha bomb. De kamer verder was wat minder shiny, maar ach.. Joyce en Rosie in tha house. We begonnen met kasten verplaatsen, de boel afstoffen en onze veel te zware bagage een plek geven. ACTIE ACTIE ACTIE. Vervolgens maakten we kennis met de buurtsuper waar we erachter kwamen dat deze stad serieus nog voor geldproblemen zal kunnen zorgen. Jeetje, ik schrok me de amahoela van die ponden. Wát een prijzen. Dat bleek ook weer toen we het centrum inkwamen. Nou serieus mensen, ik snap nog he-le-maal compleet niks van deze stad. De duizenden metrogangen onder de grond, de 8 miljoen inwoners van deze multi-culturele metropool, de hele stadsplattegrond en etc. Het drong tot me door dat ik pats boem opeens in een andere wereld was beland. Ik was kapot van het lopen en de mega afstanden. M’n eerste voornemen is al in de opbloeifase beland want ik ga mijn conditie so-wie-so op peil brengen. We hebben heerlijk gegeten in een hippe bar op Piccadilly Circus en ik heb kennis gemaakt met de traditionele fish and chips. Het is nu inmiddels 00:00 uur Engelse tijd, we hebben met champagne geknald en ik ga voor vandaag dus afronden. Wát een enerverende dag! Morgen vroeg de wekker om m’n voornemens tot werkelijkheid te laten voortbloeien…
… om sharp 8:00 ging de wekker en ben ik door de wijk gaan hardlopen. Wauw, that feels good!! Die verantwoordelijkheid hendel ik al meteen even whooh. Nagenietend van de verse broodjes die ik had meegenomen, vertrokken we in de vroege middag naar de bijzondere wijk Camden Town die in de jaren ’90 talloze kunstenaars aantrok. Het is net of je daar een apart landje instapt! Wauw. Allemaal wereldse eettentjes met een dynamisch tintje. Cultureel hoogstandje dacht ik zo! Heel bijzonder!
Na Camden Town heb ik met Yonda bij Trafalgar Square gemeet, een vriendinnetje die er al 6 maanden op had zitten bij het Charing Cross Hotel. Ze heeft me haar kamer laten zien, waarna ze meenam naar een betoverend stukje Londen. Staand op de brug en genietend van de hoge gebouwen en prachtige lichtjes werd ik opeens verliefd op de stad. Toen een straatmuzikantje ook nog zijn kunsten ging bombarderen over de straatstenen stond ik helemaal perplex; WOOOOOW. Na het rondje Londen langs de oever van de Theems, die ook nog zijn weg vond langs de London Eye, de Big Ben en het Palace of Westminster, hadden we afgesproken met Lisette en Dewi, twee meiden uit Hengelo. We gingen naar de W, een mega luxe loungeclub op een etage hoogte, met uitzicht op Piccadilly Circus. Serieus, de hoge dosis levenswelzijn straalde er vanaf. Na het cheersen op het 11 pond dure drankje, kwam er een knappe goochelaar op ons af. Hij haalde onbegrijpelijke grappen perfect uit en ik stond helemaal versteld toen ik een pakje kaarten in m’n hand moest houden, m’n andere hand erop moest leggen en na 2 minuten opeens een blok glas in m’n hand had. Ja serieus, in plaats van dat pakje kaarten dus! Oke, dit zorgde serieus voor een 5-minuten langdurig HUH-gehalte en de magische trucs weerspiegelde de stad perfect. Dit is nog eens sensatie tot in het hoogste woord! Vervolgens heb ik de alweer tweede dag afgesloten in een plaatselijke pub bij de Londen Bridge. Whoeeehoeeh wát een stad!
Woensdag hebben we onze ogen uitgekeken in een grandioos terracotta gebouw, oftewel Harrods. Deze winkelsensatie is absoluut een ware droom. Prachtige merken, nog indrukwekkender aankledingen en een bijzondere sfeer. In de ingelaste pauze heb ik noodles gegeten, waarbij ik een dikke lepel ‘’plaatselijke gelei’’ heb toegevoegd. Oke, dit was blijkbaar verse sambal. Niet normaal, ik was opeens even beland in een Asian-achtige-kruiden-vulkaan. Whaaaaah ik stond zó in brand. Met een hete mond heb ik m’n weg vervolgd naar het Victoria & Albert, het grootste museum voor toegepaste kunst wereldwijd. Vol goede moed stapte ik het typische Victoriaanse pand binnen. De fashion afdeling, de bibliotheek en de boekenwinkel spraken me het meeste aan. Interessant om ook nog wat van de interne geschiedenis te bewonderen. Na deze vermoeiende slenter expertise was het toch zeker weten een interessante dag. Ik plofte 60-metro minuten daarna uitgeput op bed. Ik zit nog steeds na te denken wat deze city toch in zijn mars heeft om iemand van zoveel energie te onttrekken..
Donderdag hebben we een ultieme relax-dag ingepland. Ik heb de hele dag mega kalm an zitten doen en natuurlijk even gefacetimed met m’n allerleukste zusje die jarig was! Verder heb ik een beetje proberen op te ruimen want de pluraria vliegt je hier om de oren jeetje. ’S Avonds begon het te leven in Clapham South! Het was namelijk shakie time… Ohjee zullen de meesten nu denken... We begonnen rustig tijdens het genieten van een hapje eten in een pub bij de London Bridge en zijn daarna de uitgaanswereld ingedoken. Oke, in zo’n mega huge stad is het nog vrij ingewikkeld om the place to be te vinden maar uiteindelijk hebben we gedanst in een gezellige club en de wijntjes vloeiden rijkelijk. Super gezellig maar vrij heftig.
Je raadt het al. Vrijdag was uiteraard de nodige brakheid aanwezig en heb ik mezelf maar de beste remedie gegund: OXFORD STREET ONVEILIG MAKEN!!!!!! Oh yeah! Heerlijk gewinkeld! Ook zaterdag waren de winkels niet geheel meer veilig te noemen. Die dag was namelijk Covent Garden, een wijk in the City of Westminster aan de beurt. Na de shopsessie hebben we traditiegetrouw ook maar weer gebruik gemaakt van de gastvrijheidsservice tijdens ons avondmaal. We moeten toch langzamerhand een béétje onze weg vinden in de Food & Beverage afdeling…
Toen we die avond weer aanbelanden in ons paleisje had Joyce haar allereerste mega inspiratiesessie beleefd en vlogen de tijdschriftenknipsels letterlijk de lucht in. De kamer moest maar eens afgestyled worden. Het is een vrij grote uitdaging om de fashion in deze kamer te laten herleven maar het komt nu redelijk in de goede richting whoeh!
En vandaag de dag is het alweer zondag!!!! Het is toch ongelofelijk hoe snel deze allereerste kennismakingsweek er nu alweer op zit! Ik ben dan ook op en neer aan het stuiteren als ik denk aan wat ik de komende 5 maanden nog allemaal mag gaan ontdekken in deze te fantastische stad! Ik ben verkouden, heb hoest aanvallen, maar morgen is het wel m’n eerste stagedag en ik ben zoooooo benieuwd naar wat me te wachten staat.. I’ll let you know!
Dikke knuffel uit Londen
Na 1,5 jaar studie aan de super leuke opleiding Fasttrack Hospitality Manager ben ik er dus klaar voor: aan het werk, uit de boeken, op kamers gaan en het studentenleven ervaren! Goed, laten we het fulltime werken eeeeeven niet onderschatten. Daar ga ik me uiteraard ook compleet in de waarste betekenis van het woord op focussen. Maar oke, daar hoef ik de komende week nog even niet aan te denken want we gaan Londen ontdekken whoeeehh, kom maar op! Ik sta in de startblokken!
Het is maandag 3 februari,14:59 uur op de minuut en we passeren Clapham South, een wijk in het zuiden van Londen. Als we de Honeybrook road op komen rijden, zitten de typisch Engelse huizen me al aan te staren. Jeetje, alleen de indruk nu al is onbeschrijfelijk. Daar zijn we dan… in het land van de Britten!
Bij aankomst kwam onze huisbaas voor de komende maanden ons al tegemoet lopen en daar begon ons avontuur dan echt. Hij liet ons de kamer zien die met een mega wauw gehalte begon… we hebben een diamanten deurknop!!!!!! Echt tha bomb. De kamer verder was wat minder shiny, maar ach.. Joyce en Rosie in tha house. We begonnen met kasten verplaatsen, de boel afstoffen en onze veel te zware bagage een plek geven. ACTIE ACTIE ACTIE. Vervolgens maakten we kennis met de buurtsuper waar we erachter kwamen dat deze stad serieus nog voor geldproblemen zal kunnen zorgen. Jeetje, ik schrok me de amahoela van die ponden. Wát een prijzen. Dat bleek ook weer toen we het centrum inkwamen. Nou serieus mensen, ik snap nog he-le-maal compleet niks van deze stad. De duizenden metrogangen onder de grond, de 8 miljoen inwoners van deze multi-culturele metropool, de hele stadsplattegrond en etc. Het drong tot me door dat ik pats boem opeens in een andere wereld was beland. Ik was kapot van het lopen en de mega afstanden. M’n eerste voornemen is al in de opbloeifase beland want ik ga mijn conditie so-wie-so op peil brengen. We hebben heerlijk gegeten in een hippe bar op Piccadilly Circus en ik heb kennis gemaakt met de traditionele fish and chips. Het is nu inmiddels 00:00 uur Engelse tijd, we hebben met champagne geknald en ik ga voor vandaag dus afronden. Wát een enerverende dag! Morgen vroeg de wekker om m’n voornemens tot werkelijkheid te laten voortbloeien…
… om sharp 8:00 ging de wekker en ben ik door de wijk gaan hardlopen. Wauw, that feels good!! Die verantwoordelijkheid hendel ik al meteen even whooh. Nagenietend van de verse broodjes die ik had meegenomen, vertrokken we in de vroege middag naar de bijzondere wijk Camden Town die in de jaren ’90 talloze kunstenaars aantrok. Het is net of je daar een apart landje instapt! Wauw. Allemaal wereldse eettentjes met een dynamisch tintje. Cultureel hoogstandje dacht ik zo! Heel bijzonder!
Na Camden Town heb ik met Yonda bij Trafalgar Square gemeet, een vriendinnetje die er al 6 maanden op had zitten bij het Charing Cross Hotel. Ze heeft me haar kamer laten zien, waarna ze meenam naar een betoverend stukje Londen. Staand op de brug en genietend van de hoge gebouwen en prachtige lichtjes werd ik opeens verliefd op de stad. Toen een straatmuzikantje ook nog zijn kunsten ging bombarderen over de straatstenen stond ik helemaal perplex; WOOOOOW. Na het rondje Londen langs de oever van de Theems, die ook nog zijn weg vond langs de London Eye, de Big Ben en het Palace of Westminster, hadden we afgesproken met Lisette en Dewi, twee meiden uit Hengelo. We gingen naar de W, een mega luxe loungeclub op een etage hoogte, met uitzicht op Piccadilly Circus. Serieus, de hoge dosis levenswelzijn straalde er vanaf. Na het cheersen op het 11 pond dure drankje, kwam er een knappe goochelaar op ons af. Hij haalde onbegrijpelijke grappen perfect uit en ik stond helemaal versteld toen ik een pakje kaarten in m’n hand moest houden, m’n andere hand erop moest leggen en na 2 minuten opeens een blok glas in m’n hand had. Ja serieus, in plaats van dat pakje kaarten dus! Oke, dit zorgde serieus voor een 5-minuten langdurig HUH-gehalte en de magische trucs weerspiegelde de stad perfect. Dit is nog eens sensatie tot in het hoogste woord! Vervolgens heb ik de alweer tweede dag afgesloten in een plaatselijke pub bij de Londen Bridge. Whoeeehoeeh wát een stad!
Woensdag hebben we onze ogen uitgekeken in een grandioos terracotta gebouw, oftewel Harrods. Deze winkelsensatie is absoluut een ware droom. Prachtige merken, nog indrukwekkender aankledingen en een bijzondere sfeer. In de ingelaste pauze heb ik noodles gegeten, waarbij ik een dikke lepel ‘’plaatselijke gelei’’ heb toegevoegd. Oke, dit was blijkbaar verse sambal. Niet normaal, ik was opeens even beland in een Asian-achtige-kruiden-vulkaan. Whaaaaah ik stond zó in brand. Met een hete mond heb ik m’n weg vervolgd naar het Victoria & Albert, het grootste museum voor toegepaste kunst wereldwijd. Vol goede moed stapte ik het typische Victoriaanse pand binnen. De fashion afdeling, de bibliotheek en de boekenwinkel spraken me het meeste aan. Interessant om ook nog wat van de interne geschiedenis te bewonderen. Na deze vermoeiende slenter expertise was het toch zeker weten een interessante dag. Ik plofte 60-metro minuten daarna uitgeput op bed. Ik zit nog steeds na te denken wat deze city toch in zijn mars heeft om iemand van zoveel energie te onttrekken..
Donderdag hebben we een ultieme relax-dag ingepland. Ik heb de hele dag mega kalm an zitten doen en natuurlijk even gefacetimed met m’n allerleukste zusje die jarig was! Verder heb ik een beetje proberen op te ruimen want de pluraria vliegt je hier om de oren jeetje. ’S Avonds begon het te leven in Clapham South! Het was namelijk shakie time… Ohjee zullen de meesten nu denken... We begonnen rustig tijdens het genieten van een hapje eten in een pub bij de London Bridge en zijn daarna de uitgaanswereld ingedoken. Oke, in zo’n mega huge stad is het nog vrij ingewikkeld om the place to be te vinden maar uiteindelijk hebben we gedanst in een gezellige club en de wijntjes vloeiden rijkelijk. Super gezellig maar vrij heftig.
Je raadt het al. Vrijdag was uiteraard de nodige brakheid aanwezig en heb ik mezelf maar de beste remedie gegund: OXFORD STREET ONVEILIG MAKEN!!!!!! Oh yeah! Heerlijk gewinkeld! Ook zaterdag waren de winkels niet geheel meer veilig te noemen. Die dag was namelijk Covent Garden, een wijk in the City of Westminster aan de beurt. Na de shopsessie hebben we traditiegetrouw ook maar weer gebruik gemaakt van de gastvrijheidsservice tijdens ons avondmaal. We moeten toch langzamerhand een béétje onze weg vinden in de Food & Beverage afdeling…
Toen we die avond weer aanbelanden in ons paleisje had Joyce haar allereerste mega inspiratiesessie beleefd en vlogen de tijdschriftenknipsels letterlijk de lucht in. De kamer moest maar eens afgestyled worden. Het is een vrij grote uitdaging om de fashion in deze kamer te laten herleven maar het komt nu redelijk in de goede richting whoeh!
En vandaag de dag is het alweer zondag!!!! Het is toch ongelofelijk hoe snel deze allereerste kennismakingsweek er nu alweer op zit! Ik ben dan ook op en neer aan het stuiteren als ik denk aan wat ik de komende 5 maanden nog allemaal mag gaan ontdekken in deze te fantastische stad! Ik ben verkouden, heb hoest aanvallen, maar morgen is het wel m’n eerste stagedag en ik ben zoooooo benieuwd naar wat me te wachten staat.. I’ll let you know!
Dikke knuffel uit Londen
-
09 Februari 2014 - 14:24
Lynet:
Heeeeee toppertje!!!!
Wat ben je toch een geweldig kind met een geweldige schrijfstijl!!! Onwijs leuk om dit allemaal te lezen Roos! Probeer het goed bij te houden zodat wij elke keer weer kunnen genieten van je reisverslagen! Suuuuuperveel succes morgen, ik denk aan je!! Dikke knuffel uit Deventer! -
09 Februari 2014 - 15:53
Carlo:
Hè Roos,
Super wauw om je eerste wauw, eeeeuuuh ervaringen te lezen. Ik hoop dat het zooooooo door zal gaan voor je en wens je een fijne eerste wauw stageweek.
Groetjes Van je leukste oom en dan weet jij natuurlijk wel,wie ik bedoel. -
09 Februari 2014 - 15:53
Carlo:
Hè Roos,
Super wauw om je eerste wauw, eeeeuuuh ervaringen te lezen. Ik hoop dat het zooooooo door zal gaan voor je en wens je een fijne eerste wauw stageweek.
Groetjes Van je leukste oom en dan weet jij natuurlijk wel,wie ik bedoel. -
09 Februari 2014 - 16:13
Ria:
Hello dear Roos,
Wat leuk om al iets te horen van je dmv dit prachtige verhaal. Wat kun jij super leuk schrijven zeg ! En zo te lezen is het al helemaal te wauw daar in Londen. Fijn dat de eerste week al goede indrukken bij je achter laten. Blijf zo schrijven, het is erg leuk om op afstand met je mee te leven.
Heel veel succes morgen op je eerste stagedag en tot gauw ! Tot schrijfs.
Dikke knuffel uit het regenachtige Raalte.
Ria
-
09 Februari 2014 - 18:41
Carolien:
Heey Roossie, dat klinkt allemaal super, fijn dat het zo goed gaat. En dat schrijven van je, zoooo leuk. Van wie heb je dat toch?
Geniet ervan, heel veel succes morgen op je eerste stagedag en tot horens maar weer. Nog even een wijze raad van je vader: een kopje thee met gember doet wonderen!
Veel liefs van ons allemaal -
09 Februari 2014 - 21:37
Anneke:
Hee Roos. Wat een super ervaringen maak jij mee! Geniet ervan en ik blijf je volgen. -
09 Februari 2014 - 23:45
Amy:
Lieverd!! Wat leuk om je eerste verhaal te lezen! Wat schrijf je leuk, ik kijk nu al weer uit naar je volgende stukje!!
Veel succes morgen op je eerste stagedag, dat gaat je sowieso goed af. Je bent een topper!! Vooral genieten!! Kussss -
09 Februari 2014 - 23:49
Claudia:
Hey Hottie -
15 Februari 2014 - 18:40
Roos Steenbruggen:
Haha wat een super leuke reacties lieve mensen! Dank jullie wel!! Elke zondag zal er een stukje gepubliceerd worden… ;)
Veel liefs, Rosie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
